Laatst was mijn moeder in een aardige opruim-bui toen ik daar was ( mijn vader was hier erg blij mee, hij zei tegen mij in de gang, "ben blij dat jij het meeneemt, weg met die troep!")
Nou ja, hoe dan ook, ik denk dat in dit geval iedereen blij was :)
Al deze spullen ken ik zowat mijn hele leven al, alleen nu beginnen ze ineens toch meer betekenis te krijgen...zo gaat dat nu we ouder worden he ;) jeugdsentiment en nostalgie...heerlijk!
De onderstaande speelgoedjes zijn van mij geweest...toen ik nog een heel klein meisje was, zo geweldig dat dit bewaard is gebleven, laatst treurde ik nog om al mijn weggegooide Lego en Playmobil van vroeger (ik had zo graag mijn eigen kinderen daar mee zien spelen) maar dit maakt toch heel wat goed!
Dit zeepbakje was me vroeger nooit zo opgevallen, nu daarentegen viel mijn oog er direct op en mijn moeder vertelde me dat dit bakje samen met de rest van het lampetstel (al lang geleden gesneuveld blijkbaar) van mijn oma is geweest, helaas heb ik haar nooit gekend dus ik vind het heel speciaal dat ik iets van mijn oma in mijn bezit heb nu...
Ook deze zilveren lepeltjes waren van mijn oma, ik bewaar het mooi bij elkaar...
Hoeveel koekjes ik wel niet uit deze koektrommel heb gegeten! Ik heb me nooit beseft hoe mooi hij eigenlijk is...toen ik met mijn spulletjes thuis kwam las ik een dag later bij
Bellavien dat ze ook zo'n koektrommel gevonden had, die van haar had nog een mooi knopje op de deksel en ze was er volgens mij net zo blij mee als ik...erg leuk!
Ik moet toegeven dat ik best wel eens baal van het feit dat ik 'ineens' niet meer jong ben, dat de kinderen zo groot worden, dat ze mevrouw zijn gaan zeggen en dat die rimpels nu echt serieus gaan worden als ik in de spiegel kijk...
Toch vind ik het een hele speciale ervaring hoe het ouder worden ook zoveel positieve gevoelens kan opwekken, het jeugdsentiment...muziek van lang geleden en de waarde die ik hecht aan bijv. de spulletjes van vroeger...ik geniet daar met volle teugen van en dat maakt me blij.
